Τετάρτη 13 Μαΐου 2009

ΠΑΡΟΞΥΣΜΟΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΥΠΟΚΡΙΣΙΑΣ ΚΑΙ ΘΡΑΣΥΤΗΤΑΣ

Του Ζαχαρία Ζούπη

Είναι φανερό, ότι έχουμε μπει σε πολύ περίεργους ατραπούς. Η Κυβέρνηση της ΝΔ με ηγέτη τον Κώστα Καραμανλή δίνει καθημερινά μαθήματα αδυναμίας, υποκρισίας και θρασύτητας. Δίνει καθημερινά δείγματα γραφής μιας απερίγραπτης, αυταρχικής εξουσίας που σαν αυτοσκοπό έχει την αυτοσυντήρησή της, τον ετσιθελισμό,την ηγεμονία των κάθε είδους κουμπάρων και το κουκούλωμα κάθε σκανδάλου που βρίσκει το φως της δημοσιότητας. Ποτέ άλλοτε δεν υπήρχε σε τόσο σύντομο διάστημα τόσο επικίνδυνη υπερχρέωση της χώρας, τέτοια απαξίωση της πολιτικής και τόσο μεγάλη παραγωγή σκανδάλων. Πέντε χρόνια ήταν αρκετά για να θυμίσει η Ελλάδα και πάλι την ψωροκώσταινα, για να τσακιστούν τα δημόσια οικονομικά και να χτυπήσει η διαφθορά επιδόσεις ρεκόρ.


Αυτή η Κυβέρνηση και αυτός ο Πρωθυπουργός - ναι ο ικανότερος κατά τα γκάλοπ, επί εξουσίας του και ο «Κωστάκης» από media όταν ήταν Αντιπολίτευση -δεν καταλαβαίνουν τίποτα. Κατηγορούν για «βουλιμία για την εξουσία» και για λαϊκισμό το ΠΑΣΟΚ, ακριβώς αυτοί που φώναζαν πάνω στα τρακτέρ το περίφημο πια «όλα τα κιλά, όλα τα λεφτά», αυτοί που κυνηγούσαν κατσαρίδες στα Νοσοκομεία και κατηγορούσαν ως «Αρχιερέα της διαπλοκής» τον Κώστα Σημίτη. Κατηγορούν για «βουλιμία για την εξουσία»το ΠΑΣΟΚ, αυτοί που δημιούργησαν Μανούσηδες και Ρούτσηδες , που γέμισαν κουμπάρους το δημόσιο, που τίναξαν στον αέρα τα Ασφαλιστικά Ταμεία , που κόντεψαν να ξεπουλήσουν την μισή Ελλάδα με την υπόθεση του Βατοπαιδίου. Αυτοί που ψήφισαν «κατά συνείδηση» να μην γίνουν εκλογές. Λίγο ντροπή ή έστω λίγο αυτοσυγκράτηση δεν θα έκανε κακό.

Ειδικά θα χρειαζόταν λίγο ντροπή ή λίγο αυτοσυγκράτηση από το «μεγάλο τιμονιέρη» ή άλλως το «φονέα των νταβατζίδων» Πρωθυπουργό κύριο Κώστα Καραμανλή. Πώς να το κάνουμε. Θέλει λίγο αυτοσυγκράτηση, όταν αναδεικνύεσαι «ικανότερος» ενώ δεν έχεις συνδέσει το όνομά σου με τίποτα το ουσιαστικό για την χώρα, πέντε χρόνια τώρα. Χρειάζεται και λίγο τακτ όταν κλείνεις αιφνιδιαστικά νύχτα την Βουλή παραγράφοντας με περισσό άγχος και θράσος σκάνδαλα επί σκανδάλων. Χρειάζεται και λίγο αυτοσυγκράτηση όταν ελέω επιφανών παπαγάλων της δημοσιογραφίας βαφτίζεις την συζήτηση για όλα αυτά τα σκάνδαλα ως σκανδαλολογία και όταν μετατρέπεις τους βουλευτές της πλειοψηφίας σε άβουλα πιόνια που μια ψηφίζουν «κατά συνείδηση» και μια δεν συμμετέχουν στην Ολομέλεια της Βουλής (!) αποδεχόμενοι την θεσμική απαξίωση του ρόλου τους. Σε κάθε περίπτωση, θέλει και λίγο προσοχή γιατί όσο και να στηρίζουν εντέχνως τον Πρωθυπουργό κάποια media, υπάρχουν και οι πολίτες.

Υπάρχουν και οι πολίτες, που ανεξάρτητα που ανήκουν ιδεολογικά και πολιτικά, δεν ανέχονται να βλέπουν το εισόδημά τους να εξανεμίζεται την στιγμή που κάποιοι και κάνουν πάρτι στην πλάτη τους έχοντας εξασφαλίσει ομπρέλα ασφαλείας από τον Πρωθυπουργό της χώρας. Υπάρχουν οι πολίτες που δεν ανέχονται να υποτιμούν την λογική τους τόσο κυνικά. Υπάρχουν οι πολίτες που δεν αντέχουν τόσο υποκρισία, τόση σπατάλη, τόση διαφθορά, τόση αναξιοπρέπεια. Ακριβώς αυτοί οι πολίτες θα κάνουν τους επικοινωνιολόγους να εμφανίζονται αδιάβαστοι μαθητές, όταν έρθει η ώρα. Γιατί σε όλα υπάρχουν ή πρέπει να υπάρχουν όρια. Ακόμα και στο θράσος και την γελοιότητα.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου