ΚΑΙ Σοσιαλισμός ΚΑΙ Βαρβαρότητα ΚΑΙ Μνημόνιο ΚΑΙ Χρεωκοπία

του Αριστοτέλη Βασιλάκη
telisvas@tellas.gr

Το περίφημο «Σοσιαλισμός ή Βαρβαρότητα» το είχε πει η Ρόζα Λούξεμπουργκ, ωστόσο οι κακοί μαθητές του σοσιαλισμού στο ΠΑΣΟΚ αποφάσισαν να γίνουν «Πυθίες» και να μας «πείσουν» ότι εννοούσαν ΚΑΙ Σοσιαλισμό ΚΑΙ Βαρβαρότητα, όταν μας αράδιαζαν τα προεκλογικά τους πονήματα, τα οποία αποδείχτηκαν εν μία νυχτί κουρελόχαρτα.
Οι φωστήρες της παρούσας ακυβερνησίας αδυναμούν, ή εθελοτυφλούν, να συνειδητοποιήσουν τη φαυλότητα του οικονομικού δόγματος που πρεσβεύουν… Προσπαθούν να προσελκύσουν ξένους επενδυτές, συρρικνώνοντας εκούσια την Οικονομία. Δηλαδή, μας φτωχαίνουν, επιλέγοντας το «κάλλιο δέκα και καρτέρι (οι ματσωμένοι ξένοι που τυχόν θα μας τιμήσουν με τα λεφτά τους), παρά πέντε και στο χέρι (επενδύσεις σε Ενέργεια, και λοιπές κερδοφόρες κρατικές επιχειρήσεις και υποδομές)». Που πας ρε μαθητευόμενε μάγε μου από την Κοζάνη με ΦΠΑ 25% και με απανωτές ριπές φοροεπιδρομών; Με νομοθετική και κοινωνική αστάθεια περιμένεις να σου έρθουν και σοβαροί επενδυτές;
Εάν εσύ ήσουν ξένος επενδυτής ή ακόμα και γενικός γραμματέας σ' ένα από τα υπουργεία, θα έφερνες ποτέ τα κεφάλαιά σου σ' αυτήν τη χώρα, σ’ αυτό το άθλιο απολειφάδι, που επιπλέον ακολουθεί αντίθετη ρότα από το να καταστεί ποτέ ένας ΦΟΡΟΛΟΓΙΚΟΣ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟΣ; Να 'ναι καλά οι πραγματικοί παράδεισοι: Κύπρος, Ελβετία, Νορβηγία, Σιγκαπούρη, Αντίγκουα, Μπαρμπέιντος, κλπ
Το δεύτερο «μεγάλο» ΨΕΥΤΟΔΙΛΗΜΜΑ Παπανδρέου ήταν το «Μνημόνιο ή Χρεωκοπία», το οποίο κατέρευσε σαν χάρτινος πύργος εν ριπή οφθαλμού. Οι εξελίξεις απέδειξαν ότι ο δρόμος του μνημονίου οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια στη χρεωκοπία, οπότε η κακή Πυθία, η οποία ενίοτε παίζει και τον ρόλο της Κασσάνδρας, το μετάλλαξε στο «ΚΑΙ Μνημόνιο ΚΑΙ Χρεοκοπία»!!! Οι βασικές προϋποθέσεις για την έξοδο από την κρίση είναι η άμεση αποκατάσταση των εισοδημάτων των εργαζομένων και των συνταξιούχων που έχουν πληγεί, το πάγωμα των τιμολογίων της ΔΕΗ και των τιμών των ειδών πρώτης ανάγκης, η δυναμική παρουσία του δημόσιου τομέα και η εγκατάλειψη των ιδιωτικοποιήσεων. Καταλήγω λέγοντας ότι θα πρέπει να πάμε σε μια επαναδιαπραγμάτευση του χρέους στο πλαίσιο μιας συνολικής ευρωπαϊκής πολιτικής για την αντιμετώπιση των χρεών των κρατών και μετά να έρθουμε εδώ και να αποβάλλουμε από την ζωή μας, όλη την «ελίτ» που οδήγησε την χώρα στην πτώχευση.