Δίνουν ΑΕΡΑ και παίρνουν πίσω ΓΗ…

του Αριστοτέλη Βασιλάκη

Δήλωσε το γνωστό «γεράκι» των Βρυξελλών ο τραπεζίτης Τρισέ, πως ο ρόλος του ιδιωτικού τομέα είναι να «αγοράζει» κρατικά περιουσιακά στοιχεία από τις «πληγείσες» χώρες, παρέχοντας τα αναγκαία κεφάλαια και «επενδύοντας» στα περιουσιακά αυτά στοιχεία.

Μας λέει δηλαδή ο καλός αυτός «Σαμαρείτης» του παγκόσμιου κεφαλαίου, πως οι καταχρεωμένες χώρες πρέπει να εξαναγκαστούν να πωλήσουν την δημόσια περιουσία τους στον ιδιωτικό τομέα. Να πουλήσουν πραγματική και απτή περιουσία με αντάλλαγμα χαρτάκια, δηλαδή τα «κεφάλαια» που θα επενδυθούν. Δίνουν «φρεσκοτυπωμένο ευρουλάκι» από υπερσύγχρονους laser εκτυπωτές και παίρνουν δημόσιο πλούτο, δηλαδή γέφυρες, λιμάνια, δρόμους, νοσοκομεία, αεροδρόμια, εταιρίες πετρελαίου και αερίου, δημόσια γη και φυσικά τη ΔΕΗ.

Είθισται όταν θάβουν το νεκρό, ακολούθως να εμφανίζονται τα κοράκια. Πιστεύω ότι ο στόχος της κατασκευασμένης χρηματοπιστωτικής κρίσης, ήταν το ΞΕΠΟΥΛΗΜΑ του δημοσίου πλούτου της χώρας. Επί του προκειμένου τα μεγάλα αποθέματα πετρελαίου και φυσικού αερίου του Αιγαίου. Όταν ο Παπανδρέου μιλάει για πώληση, ο Σαμαράς υπερθεματίζει και λέει για εκμετάλλευση… Αυτό που έκαναν τα κοράκια στην Αργεντινή, εφαρμόζεται και εδώ με μαθηματική ακρίβεια.

Ο Ελληνικός λαός δυστυχώς μέχρι σήμερα δείχνει ότι δεν μπορεί να αντιδράσει… Τα ΜΜΕ φερέφωνα και τα συστημικά παπαγαλάκια έχουν κατατρομοκρατήσει τους Έλληνες, οι οποίοι αποδέχονται στωικά τη «λύση» της πώλησης δημόσιας περιουσίας…

Και μην ψαρώνετε στο «παραμύθι», ότι οι τραπεζίτες θέλουν πίσω χρήματα… Τι να τα κάνουν; Απ’ αυτά έχουν άπλετα… Και αν ποτέ τους στερεψουν, τυπώνουν καινούργια… Ανταλλάγματα αυτών των χαρτιών θέλουν… Δίνουν ομόλογα και παίρνουν πετρέλαιο. Δίνουν δάνεια και παίρνουν χρυσό. Δίνουν ΑΕΡΑ και παίρνουν ΓΗ…

Το χρήματα στις μέρες μας δεν έχουν καμία ουσιαστική αξία. Μόνο εικονική. Ενώ η δημόσια περιουσία, έχει πραγματική πλουτοπαραγωγική αξία. Το χρήμα είναι το ΜΕΣΟΝ για την αγορά του πραγματικού ΠΡΟΪΟΝΤΟΣ. Η δημόσια περιουσία και ο ορυκτός πλούτος είναι πραγματικά προϊόντα, που δεν χάνουν την αξία τους ΠΟΤΕ.

Για να καταλήξω… Αν η Ελλάδα ήταν χώρα πραγματικά ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗ και όχι μια χώρα περιορισμένων κυριαρχικών δικαιωμάτων από την ίδρυση της, το δημόσιο δεν θα βρισκόταν σχεδόν ΠΟΤΕ στην ανάγκη να δανειστεί. Διότι ένα δημόσιο ΔΕΝ είναι επιχείρηση να χρειάζεται να πάει στην τράπεζα για να πάρει δάνειο. Το δημόσιο θα έπρεπε να είναι ο ιδιοκτήτης, ο διαχειριστής και ο εκδότης του νομίσματός του.

Είναι προφανές πως ούτε την εποχή της δραχμής η Ελλάδα ήταν ένα κράτος που ήλεγχε τα οικονομικά του… Πόσο μάλλον με το Ευρώ… Καμία Τράπεζα της Ελλάδος, δεν θα είχε ανάγκη να δανειστεί… Θα τύπωνε μόνη της χρήμα… Όπως κάνουν κατ’ επανάληψη οι Αμερικάνοι και οι Τρισέδες… Εμείς εδώ στη Μπανανία, πάντα είχαμε ανάγκη τους προστάτες του «Έθνους», όπως είπε και η απατημένη σύζυγος κατά τη διάρκεια της επίσημης επίσκεψης της στη χώρα που έδωσε τα φώτα του πολιτισμού σε ολόκληρο τον κόσμο και δεν κατάφερε να κρατήσει, ούτε ένα κεράκι για τον εαυτό της…