Τα πετρέλαια του Αιγαίου το διακύβευμα της κρίσης

του Αριστοτέλη Βασιλάκη

Έχει γραφτεί και έχει ειπωθεί πολλές φορές ότι η «Ελληνική κρίση» είναι κατασκευασμένη και το διακύβευμα της είναι τα πετρέλαια και το φυσικό αέριο του Αιγαίου. Σύμφωνα με έρευνες 9 τρις εκατομμύρια δολάρια «περιμένουν» στον βυθό του Ελληνικού Αιγαίου. Μόνο που οι μνηστήρες είναι πολλοί και τα διεκδικούν για τον εαυτό τους. Η Ελλάδα βρίσκεται πεσμένη στο καναβάτσο από τις συνέπειες της κρίσης και ο «Υπερατλαντικός» προστάτης μας, ζητά επιτακτικά ν’ ανοίξουν οι πόρτες της χώρας μας ΚΑΙ στην Τουρκία για να συνεκμεταλλευτούμε τον μαύρο χρυσό που κρύβει στα έγκατα του το Αιγαίο.

Κάπως έτσι υποθέτω ότι θα λυθούν όλα τα επιμέρους θέματα όπως αυτό της υφαλοκρηπίδας, των χωρικών υδάτων και κάπως έτσι θα μας «τελειώσουν» και τα casus belli…

Η φόρμουλα για τη συνεκμετάλλευση του πετρελαίου έχει ήδη βρεθεί. 20% από τα έσοδα στην Ελλάδα. 20% στην Τουρκία και 60% σε ένα αμερικανικό κονσόρτσιουμ, το οποίο μαζί με Έλληνες εφοπλιστές θα αναλάβει την εξόρυξη του μαύρου χρυσού.

Μπορεί η Άγκυρα και η Ουάσιγκτον να διαφωνούν για το Ιράκ, το Ιράν, το Ισραήλ ή τις μπίζνες στην κεντρική Ασία, πάντα, όμως, συμφωνούν για το Αιγαίο και το τίμημα που «πρέπει» να πληρώσει η Ελλάδα. Το σκηνικό επαναλαμβάνεται και αυτή την περίοδο, με πρωθυπουργό τον Γιώργο Παπανδρέου, ο οποίος εμφανώς έχει στρέψει το βλέμμα του προς τις ΗΠΑ και το Ισραήλ. Η Ουάσιγκτον προτείνει την εκμετάλλευση του Αιγαίου στα τρία, ενώ η Άγκυρα μας δείχνει τι περίπου διεκδικεί με τη δική της μέθοδο του «τσαμπουκά». Μένει να μάθουμε τι κάνει η Αθήνα. Τι πιστεύει και πώς ακριβώς σκέφτεται να διαχειριστεί τη νέα αυτή φάση για τη διεκδίκηση του Αιγαίου.

Το θέμα δεν αφορά στενά στην ελληνοτουρκική διαφορά συνδέεται με το ενεργειακό παιχνίδι στο οποίο μετέχουν Αμερικανοί, Ρώσοι και Ευρωπαίοι και στο οποίο η Τουρκία μπήκε με μεγάλες αξιώσεις.

Ο Ψυχρός Πόλεμος, τότε που η πολιτική των Αμερικανών αφορούσε στη συνολική αντιπαράθεση με τη σοβιετική Ρωσία, είναι πια μακρινό παρελθόν. Σήμερα, η αντιπαράθεση εστιάζει στα ενεργειακά. Συγκεκριμένα, στην αποτροπή της ενεργειακής συνεργασίας Ευρωπαίων και Ρώσων. Το δε Αιγαίο είναι και πάλι μέρος της αντιπαράθεσης.

Η ωμή αμερικανική τοποθέτηση για τη μοιρασιά των πετρελαίων του Αιγαίου διατυπώνεται την ώρα της οικονομικής κρίσης και του ΔΝΤ. Αυτό που υπονοείται είναι ότι, αφού η Ελλάδα χρωστάει, αφού είναι δέσμια του ΔΝΤ, τη… συμφέρει να εκχωρήσει τον εθνικό της πλούτο. Οι γερμανικές «χοντράδες» του στυλ –«μπατιρο-Έλληνες, πουλήστε την Ακρόπολη και τα νησιά σας»…– φαντάζουν αστεία καφενείου μπροστά στην επίσημη αμερικανική θέση για εκμετάλλευση των πετρελαίων του Αιγαίου κατά 60% απ’ αυτούς, αφού Ελλάδα και Τουρκία έχουν άλυτες διαφορές και η δε Ελλάδα χρωστάει…