Η άνοδος και η πτώση του Παπανδρέου

του Αριστοτέλη Βασιλάκη

Το ταξίδι του Βαγγέλη Βενιζέλου στις ΗΠΑ, σηματοδοτεί την επόμενη μέρα στο ΠΑΣΟΚ, αφού ο Γιώργος Παπανδρέου, απέδειξε μόλις σε 21 μήνες διακυβέρνησης ότι αποτελεί μια «κακή παρένθεση» την οποία στο μέλλον θα προσπαθούν να αποτινάξουν από τις μνήμες τους όλοι οι Έλληνες, πολύ δε περισσότερο οι αγνοί φίλοι του ΠΑΣΟΚ, ο οποίοι είδαν το σοσιαλιστικό τους όραμα, να θρυψαλιάζεται από τις στυγνά νεοφιλελεύθερες επιλογές του στενού περίγυρου του αρχηγού του κόμματος τους.

Ούτε ο πιο δύσπιστος Νεοδημοκράτης δεν θα περίμενε την 5η Οκτωβρίου του 2009, ότι μετά από σχεδόν δυο χρόνια διακυβέρνησης της χώρας από τον Γιώργο Παπανδρέου, η χώρα θα βίωνε την μεγαλύτερη οικονομική, κοινωνική και αξιακή κρίση μεταπολεμικά και μοναδική ευκαιρία για τη ΝΔ για γρήγορη επάνοδο στην εξουσία.

Η αλήθεια είναι ότι ο Γιώργος Παπανδρέου πέρασε πολύ δύσκολες στιγμές στην αντιπολίτευση, αφού καμία στιγμή δεν κατάφερε να εμπνεύσει το «όλον ΠΑΣΟΚ», πολλώ δε μάλλον τους εκτός ΠΑΣΟΚ… Ήταν πολύ λογικό να προτιμήσει τις μάχες χαρακωμάτων με τους εσωκομματικούς του αντιπάλους, προσπαθώντας ν’ αγκιστρωθεί με νύχια και με δόντια, στην ηγεσία του ΠΑΣΟΚ, περιμένοντας να τον φέρει στην εξουσία η φυσική φθορά των κυβερνήσεων Καραμανλή…

Ακολούθως και αφού αισθάνθηκε ασφαλής μέσα στο κόμμα του, προσπάθησε με κάθε τρόπο ν’ αποδομήσει την κυβέρνηση ΝΔ… Η αλήθεια είναι ότι για πρώτη φορά κατάφερε κάτι αρκετά καλά, παρόλο που η αντιπολίτευση του χαρακτηρίστηκε από υπέρμετρο λαϊκισμό…

Πάντως η μεθοδολογία της πορείας Παπανδρέου προς την εξουσία είχε διαφανεί από τον Φεβρουάριο του 2009, όταν ο Κώστας Καραμανλής τον είχε καλέσει στο Μαξίμου για να τον ενημερώσει για την Κρίση, ώστε να φτάσουν σε μια μίνιμουμ συνεννόηση και συναίνεση για να ληφθούν εγκαίρως τα απαιτούμενα μέτρα… Ο κ. Παπανδρέου εξήλθε αποφαινόμενος ότι δεν υφίσταται διεθνής κρίση (!!!!) κι ότι τα όποια προβλήματα προέρχονται από την ανικανότητα της τότε κυβέρνησης.

Με αυτό το σύνθημα πορεύτηκε επιτυχώς και στις εκλογές του Οκτωβρίου, κατά τις οποίες, θυμίζω, υποσχέθηκε όχι μόνο αυξήσεις μισθών και συντάξεων, αλλά και επανακρατικοποίηση της Ολυμπιακής και του ΟΤΕ!!! Κανείς δεν θα ξεχάσει το προεκλογικό του σύνθημα, το οποίο έχει γίνει πλέον «ανέκδοτο»… ΛΕΦΤΑ ΥΠΑΡΧΟΥΝ…

Βέβαια, όταν η χώρα έχει μπει στο «σπιράλ του θανάτου» και σε πολυετή οικονομική περιπέτεια, ποιος ασχολείται με τα προεκλογικά ψέματα του Παπανδρέου;

Εκείνο που μας απασχολεί είναι πώς θα βγούμε από το μαύρο πηγάδι που πέσαμε. Και πειστική απάντηση σ’ αυτό το ερώτημα, πλέον δεν μπορεί να μας δώσει ο κ. Παπανδρέου…

Εικοσιένα μήνες μετά την ανάληψη της διακυβέρνησης της χώρας από τον Γιώργο Παπανδρέου είναι πλέον φανερό ότι εκείνος που έσπρωξε την χώρα στον γκρεμό δεν είναι άλλος από τον ίδιο τον σημερινό Πρωθυπουργό.