του Αριστοτέλη Βασιλάκη
Η Ελλάδα εδώ και δύο χρόνια έχει βγει στους δρόμους. Μπορεί οι υπερκοστολογημένοι δρόμοι της διαπλοκής ν’ αδειάζουν, αφού τα διόδια και η βενζίνη έχουν φτάσει στα ύψη, ωστόσο έχουμε την πεποίθηση ότι πολύ σύντομα θα γεμίζουν ξανά από τα καθιερωμένα αγροτικά μπλόκα του Γενάρη. Εδώ και χρόνια οι αγροτικές κινητοποιήσεις έχουν γίνει «θεσμός», κάτι σαν τα Χριστούγεννα και το Πάσχα. Εδώ και χρόνια έχουμε σιγουρευτεί ότι κάθε χρόνο το Γενάρη, οι δρόμοι θα κλείνουν σε διάφορα σημεία της Ελλάδας. Κακώς λοιπόν λέμε πως δεν υπάρχουν θεσμοί στην Ελλάδα. Υπάρχουν αλλά δεν είναι από τους συνηθισμένους .Ένας άλλος ελληνικός θεσμός, είναι τα δυο μεγάλα κόμματα να αλλάζουν τελείως άποψη, ανάλογα με το αν βρίσκονται στην κυβέρνηση ή στην αντιπολίτευση. Είναι θεσμός επίσης οι ιθαγενείς, όταν φτάσει η ώρα να γίνουν ψηφοφόροι, να ξεχνούν ότι έχει σχέση με τα λεγόμενα των κομμάτων.Η ποδοσφαιρική βία είναι ένας άλλος θεσμός της σύγχρονης Ελλάδας. Μέσα στο καταχείμωνο (που λέει ο λόγος), οι φανατικοί οπαδοί των ομάδων συνηθίζουν να συγκρούονται μεταξύ τους, χωρίς να υπάρχει κάποιος προφανής λόγος, πέρα από την έκφραση ενός άλλου θεσμού, σύμφωνα με τον οποίο, οι ποδοσφαιρικοί αγώνες παίζονται τόσο εντός όσο και εκτός γηπέδου. Κάτι που επιβεβαιώνει την ύπαρξη ενός άλλου θεσμού, που κατά τις επιταγές του, το πρωτάθλημα το κερδίζει όποια ομάδα έχει τα λεφτά ή οποιονδήποτε άλλο τρόπο για να επηρεάσει τη διαιτησία των αθλητικών αγώνων. Τα επεισόδια επιβεβαιώνουν το θεσμό, που λέει ότι η αστυνομία δεν μπορεί με κανένα τρόπο να επιβάλλει την τάξη και να συλλάβει τους ταραξίες. Κι αυτό γιατί και όταν τους συλλαμβάνει ενεργοποιείται ο θεσμός που θέλει τους ταραξίες να ελευθερώνονται άμεσα, ανεξαρτήτως άλλων δικαιολογιών. Αυτό ανάγκασε την Πολιτεία να ενεργοποιήσει έναν άλλο θεσμό, σύμφωνα με τον οποίο οι οπαδοί της μιας ομάδας, απαγορεύεται να παρακολουθούν τους εκτός έδρας αγώνες της ομάδας τους.Η αυξανόμενη εγκληματικότητα είναι ένας άλλος θεσμός που έχει κάνει την εμφάνισή του τελευταία δέκα χρόνια, με αποδόσεις που χρόνο με το χρόνο γίνονται ολοένα και πιο εντυπωσιακές. Οι σφραγισμένες επιταγές είναι και αυτός ένας καινούργιος θεσμός, φρούτο της τελευταίας δεκαετίας, με θαυμάσιες επιδόσεις την τελευταία πενταετία και συγχρόνως ο Τειρεσίας έχει γίνει μακράν ο πολυπληθέστερος «σύλλογος» στην Ελλάδα.Την εποχή που όλ’ αυτά «εξελίσσονται» ομαλά, οι διάφοροι πολιτικοί μας πηγαινοέρχονται στις Βρυξέλες, καταφανώς ζαλισμένοι, από το «ξύλο» που τρώνε από δευτεροκλασάτα στελέχη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, τα οποία προσπαθούν να πείσουν, ότι θα γίνουμε από δω και στο εξής αξιόπιστοι, ξεπερνώντας τις κακές μας συνήθειες. Το καλό είναι ότι κανείς δεν μας πιστεύει. Αφού στην Ελλάδα έχει γίνει θεσμός πλέον οι λύκοι να φυλάνε τα πρόβατα.Ο οικονομικός ξεπεσμός της Ελλάδας δεν έγινε μέσα σε μια νύχτα ή μια χρονιά. Είχε προηγηθεί ο ηθικός ξεπεσμός. Αλλά και ο διανοητικός ξεπεσμός.Από τα μέσα της δεκαετίας του ογδόντα είχε αρχίσει να γίνεται φανερό πως τα πράγματα είχαν πάρει στραβό δρόμο. Στη δεκαετία του ενενήντα τα τσακάλια και οι ύαινες χωρίς φραγμούς ανέλαβαν να ξεσκίσουν το σύμπαν. Από τις αρχές της πρώτης δεκαετίας του καινούργιου αιώνα και παρά την δήθεν ανάταση του 2004 η βλάβη είχε γίνει πια μη αναστρέψιμη. Η σημερινή κατάληξη ήταν νομοτελειακή. Το πολύπλοκο σύστημα που κυβέρνησε, πολιτικό προσωπικό, Μέσα Ενημέρωσης και ιθαγενείς έχουν φτάσει στο τέλος του δρόμου. Και εύκολες λύσεις δεν υπάρχουν. Τώρα μαζί με τα ξερά θα καούν και τα χλωρά. Αν επιτέλους όμως καούν επιτέλους τα ξερά, τότε είναι πιθανόν να μπορέσουν να μπουν καινούργιες βάσεις. Είναι όμως τέτοιο το βάθος της ζημιάς, που θα είναι δύσκολο για τον ασθενή να αναρρώσει χωρίς να χάσει κάποιο χέρι ή κάποιο πόδι. Οι χειρουργοί έχουν ακονίσει τα μαχαίρια τους και περιμένουν.Χωρίς κυβέρνηση εδώ και πάρα πολλά χρόνια η Ελλάδα έχει καταφέρει να γίνει το πιο μεγάλο και επικίνδυνο τοξικό της Ευρώπης, που απειλεί να παρασύρει ολόκληρο το ευρωπαϊκό οικοδόμημα σε μια οικονομική κρίση άνευ προηγουμένου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου