Σε κίνδυνο τα ελληνοτουρκικά

του Αριστοτέλη Βασιλάκη

To γεγονός ότι η Ελλάδα βρίσκεται στο καναβάτσο λόγω της οικονομικής κρίσης, επηρεάζει ΑΜΕΣΑ τις εξελίξεις και στα μεγάλα Εθνικά μας θέματα, με κυριότερο και πιο άμεσο εκείνο των Ελληνοτουρκικών σχέσεων. Η γνώμη μου είναι ότι κυρίως στα ελληνοτουρκικά και στην εξέλιξη που αυτά έχουν πάρει, φταίει ο ενδοτισμός της διπλωματίας μας… Όταν για παράδειγμα οι Τούρκοι το 1996 με την υπόθεση των Ιμίων «έλεγξαν» τις δυνατότητες και την αποφασιστικότητα μας, δεν αντιδράσαμε όπως θα έπρεπε. Αρχίσαμε να κατεβάζουμε τις σημαίες λέγοντας ότι τις πήρε ο αέρας και επικαλεστήκαμε την βοήθεια του κ. Χόλμπρουκ και του κ. Κλίντον, για να δοθεί λύση στο πρόβλημα. Ζητήσαμε βοήθεια «εκ των έξω». Αντιλαμβάνεστε ότι οι Τούρκοι έβγαλαν το συμπέρασμα ότι οι Έλληνες χτύπησαν την πόρτα για βοήθεια, την στιγμή που ανέμεναν την εφαρμογή του «Ενιαίου Αμυντικού δόγματος», το οποίο διατυμπανίζαμε με στόμφο και έπαρση. Από την μη αποτελεσματική και ενδοτική αντίδραση της τότε κυβέρνησης αντιλήφθηκαν ότι η Ελλάδα δεν είναι ικανή όχι μόνο να εφαρμόσει το «Ενιαίο αμυντικό δόγμα», αλλά και να προστατέψει τον δικό της ζωτικό χώρο…. Ακολούθως οι Τούρκοι αποθρασύνθηκαν εντελώς… Άρχισαν να εμφανίζουν νέες διεκδικήσεις, γκρίζες ζώνες, αμφισβητήσεις των κυριαρχικών μας δικαιωμάτων κλπ. Το θέμα της υφαλοκρηπίδας διαιωνίστηκε, οι Τούρκοι εξακολουθούν να λένε ότι τα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου «κάθονται» πάνω σε Τουρκική υφαλοκρηπίδα και διάφορα άλλα τέτοια ανυπόστατα σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο. Παράλληλα δε η Τουρκία και η Ελλάδα συζητούν την καθιέρωση μέτρων οικοδόμησης εμπιστοσύνης. Τα συγκεκριμένα μέτρα έχουν μια σημαντική αχίλλειο πτέρνα, αφού οι Τούρκοι ισχυρίζονται ότι οι υπερπτήσεις στο Αιγαίο, οι παραβάσεις του FIR και οι παραβιάσεις του Ελληνικού εναέριου χώρου, γίνονται στο πλαίσιο του ΝΑΤΟ.
Η περίφημη διπλωματική προσέγγιση της Ελλάδας με την Τουρκία, που διαφημίζεται τα τελευταία χρόνια, κατά τη γνώμη μου, δεν έχει να προσφέρει τίποτα το ουσιαστικό. Όσες συμφωνίες κι αν γίνονται σε διπλωματικό επίπεδο, όσα μεγάλα λόγια κι αν λέγονται, δηλαδή ότι συμφωνήσαμε σε κάποια ζητήματα, αποδεικνύεται ότι κατ’ ουσία δεν συμφωνήσαμε τίποτα. Δεν ξέρω αν είναι το λεγόμενο «βαθύ κράτος» ή το ίδιο το κράτος, κατά την γνώμη μου είναι η ίδια η Τουρκία, που δημιουργεί αυτά τα προβλήματα στο Αιγαίο. Ας αφήσουμε την επιχειρηματολογία ότι η εξωτερική πολιτική της Τουρκίας επηρεάζεται από το βαθύ ή το αβαθές κράτος. Κάθε άλλο. Αυτή είναι η πολιτική της Τουρκίας. Η Τουρκία προκαλεί συνεχώς, στο μέτρο που θα μπορεί να ελέγχει τις αντοχές μας και βέβαια επιδιώκει να επιτύχει τους στόχους τους οποίους μακροπρόθεσμα έχει θέσει και μάλιστα χωρίς πόλεμο!!!! Κάποια στιγμή φοβάμαι ότι θα βρεθούμε να μην έχουμε ούτε την «πολυτέλεια θερμού επεισοδίου». Δηλαδή σιγά σιγά, «γιαβάς γιαβάς» που λένε οι Τούρκοι, θα υλοποιούν τον όποιο σχεδιασμό έχουν για το Αιγαίο. Κι αυτή είναι μια πολύ μεγάλη απειλή.
Για παράδειγμα ένα μέτρο οικοδόμησης εμπιστοσύνης, είναι ότι το καλοκαίρι για τρεις μήνες, δεν πρέπει να γίνονται στρατιωτικές ασκήσεις στο Αιγαίο. Αλλά για τους μη γνωρίζοντες θα ήθελα να τους πω, ότι πάντοτε οι ασκήσεις εφαρμογής των σχεδίων άμυνας της Ελλάδας, γίνονταν καλοκαίρι. Δεν είναι δυνατόν να γίνονται τον χειμώνα ασκήσεις, για να δούμε αν απειλείται η Μυτιλήνη, η Χίος και η Σάμος. Το αποτέλεσμα είναι ότι εμείς πρέπει να βαπτίζουμε κατά καιρούς κάποια άλλα νησιά για να εφαρμόζουμε τα σχέδια που αφορούν τα νησιά του ανατολικού Αιγαίου.
Οι πληθυσμοί των νησιών του ανατολικού Αιγαίου πρέπει να βλέπουν την παρουσία Ελληνικών Ένοπλων δυνάμεων. Να έχουν ένα αίσθημα ασφαλείας. Να μην νοιώθουν ότι απέχουμε από τις αγωνίες τους κι εκείνοι να βλέπουν απέναντι το Τσεσμέ. Να νοιώθουν ότι εδώ υπάρχει Ελλάδα και ότι η κεντρική κυβέρνηση προστατεύει τα νησιά μας και τους πληθυσμούς μας. Να αποπνέεται ένα αίσθημα αισιοδοξίας, ότι είμαστε ισχυροί και ότι έχουμε ισχυρή θέληση να διασφαλίσουμε τα κυριαρχικά μας δικαιώματα. Εδώ εμείς οι Αθηναίοι δε νοιώθουμε «ασφαλείς» θα νοιώσουν οι ηρωικοί ακρίτες μας;