Στην εξουσία βλέπουμε συνεχώς τα ίδια πρόσωπα, τις ίδιες οικογένειες. Σε κάθε «νέα» κυβέρνηση θα υπάρχουν σίγουρα σε ποσοστό άνω του 60% πρόσωπα που έχουν ξαναεκλεχθεί όταν το ίδιο κόμμα ήταν παλαιότερα στην εξουσία, και φυσικά το έργο τους μόνο αξιοπρόσεχτο δεν ήταν. Αν κατά λάθος υπάρξουν και νέα πρόσωπα στη νέα αυτή κυβέρνηση στην πλειοψηφία τους θα έχουν μπολιαστεί με την παλιά ελληνική νοοτροπία των προκατόχων τους. Εδώ, λοιπόν, εστιάζω το πρόβλημα. Στη μαγική αυτή λέξη, τη ¨νοοτροπία¨.
Με μια λέξη περιγράφεις γενιές και γενιές, εκατομμύρια ανθρώπων που όμως έχουν κάτι κοινό, τη νοοτροπία. Εμείς οι Έλληνες είμαστε χωρίς αμφισβήτηση ιδιαίτερος λαός, μοναδικός και δύστροπος θα έλεγα. Κι όμως τα δύο αυτά ¨μεγάλα¨ κόμματα έχουν καταφέρει με έναν μαγικό και ύπουλο τρόπο να μας φτιάξουν τη νοοτροπία όπως αυτά ακριβώς ήθελαν. Η αρχή βέβαια έγινε επί Ανδρέα Παπανδρέου (Τσοβόλα δώστα όλα κτλ) που μας ανέβασε μεν το βιοτικό επίπεδο, δημιούργησε όμως παράλληλα μια νέα νοοτροπία άγνωστη προς εμάς και επικίνδυνη όπως τελικά αποδείχτηκε… Βέβαια και οι υπόλοιπες κυβερνήσεις το συνέχισαν επάξια το όλο σκηνικό.
Τώρα, πια, με ¨πληγωμένη¨ από τα γεγονότα νοοτροπία και με την έλλειψη των παλιών πελατειακών σχέσεων μεταξύ κομμάτων και πολιτών, οι Έλληνες, που με το δίκιο μας αισθανόμαστε προδομένοι από τα εν λόγω κόμματα, πρέπει να πάρουμε την κατάσταση στα χέρια μας. Δεν γίνεται να συντηρούμε αυτούς που μας κατέστρεψαν σε κάθε τομέα. Είναι ανάγκη να τους παύσουμε την πολιτική τους ζωή. Να βάλουμε επιτέλους με την ψήφο μας μια τελεία στα κόμματα…! Επιβάλλεται να υπάρξει μια πλήρης εκκαθάριση και εξυγίανση προσώπων και κομμάτων, χωρίς πρόσκαιρες λύσεις όπως επιδιώκει το ΠΑΣΟΚ να αλλάξει την ονομασία του ή να προσχωρήσει στον κύριο Κουβέλη και τη Δημοκρατική Αριστερά με το προνόμιο του ¨ΟΧΙ¨ στο Μνημόνιο. Ο λαός δεν τρώει πια κουτόχορτο.
Σαν μια λύση (γιατί μου αρέσει να προτείνω λύσεις και να μη καταδικάζω απλά, όπως κάνουν όλα τα κόμματα της αντιπολίτευσης) ενάντια στο υπάρχον πολιτικό σύστημα θα πρότεινα το εξής: Ίσως πρέπει να αναζητήσουμε τους εκλεκτούς, τους Άριστους Έλληνες που θα έχουν τις γνώσεις και τις δυνατότητες να μας βγάλουν από το πολιτικό αδιέξοδο που έχουμε περιέλθει και σερνόμαστε για καιρό. Θα είναι ένας ο εκλεκτός, θα είναι δύο, θα είναι πέντε δεν με ενδιαφέρει. Με ενδιαφέρει να είναι Έλληνες (και όχι τεχνοκράτες όπως θέλουν να μας παρουσιάσουν τους ¨σωτήρες¨ μας) και να ασχολούνται αποκλειστικά με το συμφέρον της χώρας, του Έθνους και να μην υπηρετούν άλλα ξένα συμφέροντα. Η αποστολή τους να είναι η ανάπτυξη σε κάθε τομέα (με πρώτη την παιδεία) της Ελλάδας και τίποτα άλλο. Δεν με ενδιαφέρει πως θα λέγεται το νέο σύστημα ή πολίτευμα αν προτιμάτε. Ας το βαφτίσουν όπως θέλουν οι ¨ειδικοί¨ των ΜΜΕ. Ας το πούνε δημοκρατία, ας το πούνε αριστοκρατία, ας το πούνε δημοκρατική αριστοκρατία ας το πούνε όπως αλλιώς θέλουν. Ούτως ή άλλως μόνο δημοκρατία δεν είναι αυτό που απολαμβάνουμε σήμερα. Πιο πολύ στο «Αποφασίζομεν και διατάζομεν…» μου φέρνει εμένα και μάλιστα με την απόχρωση ενός σοσιαλιστικού (;) κόμματος. Τι τρέλα Θεέ μου! Κολλάμε στις λέξεις χωρίς να βλέπουμε την ουσία.
Χρειαζόμαστε, λοιπόν, νέα πρόσωπα, νέους ΗΓΕΤΕΣ που να μπορούμε να στηριχτούμε στις πλάτες τους άφοβα και χωρίς προκαταλήψεις. Να είναι κοινώς αποδεκτοί από την πλειοψηφία των Ελλήνων, μα πάνω από όλα να είναι ΕΛΛΗΝΕΣ. Όχι σαν αυτούς που έχουμε σήμερα. Να μην έρθουμε πάλι στην οδυνηρή αυτή κατάσταση να ευχαριστούμε τους Αμερικάνους… Αχ ρε Ελλάδα, τι έχεις τραβήξει.. Θα μου πείτε τους ξέρουμε τους ¨εκλεκτούς¨ και δεν τους βάλαμε στην εξουσία; Θα σας απαντήσω, τους ψάξαμε και δεν τους βρήκαμε;
Δεν μπορώ, τέλος, να μην αναφερθώ σε ένα φαινόμενο που πραγματικά με θλίβει. Πολλοί άνθρωποι και ακόμα χειρότερα πολλοί νέοι είναι ακόμη ¨κολλημένοι στα ίδια τα λάθη..¨ που ερμηνεύει και μια ψυχή. Επειδή τους έμαθε, τους είπε ο πατέρας τους ή και για άλλους δικούς τους λόγους εμμένουν στην υποστήριξη των δύο μεγάλων κομμάτων, τα οποία εκτός των άλλων στερούνται, πια, και ιδεολογίας. Μου δημιουργείται η εντύπωση πως ακόμη και ένα γάιδαρο (να με συγχωρέσει το συμπαθές ζωντανό) να βάλουμε για πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ ή της ΝΔ, αυτοί θα τον ψηφίσουν αρκεί στο σαμάρι του να ζωγραφίσουμε έναν πράσινο ήλιο ή έναν πυρσό αντίστοιχα, αδιαφορώντας και ξεχνώντας προφανώς τι έχει ο γάιδαρος ανάμεσα στα πόδια του…
Τελεία, λοιπόν, στα κόμματα, και αν είναι δυνατόν, τελεία και παύλα…!!!
Ένας νέος Έλληνας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου