Υπάρχει κι άλλος δρόμος…

του Αριστοτέλη Βασιλάκη

Το ναι ή το όχι στο Μνημόνιο είναι το βασικότερο διακύβευμα των εκλογών, όταν και όποτε διεξαχθούν (βασικό μέλημα του κατεστημένου, δείχνει η αποφυγή τους στην παρούσα φάση), αφού κατά τα φαινόμενα θα δεσμεύει την χώρα για πολλά χρόνια ακόμα… Υπάρχει τρόπος για να ξεφύγουμε από τη «μέγγενη» του μνημονίου στις οποίες μας οδήγησε η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ; Για τη ΝΔ μέχρι πρότινος υπήρχε. Τον είχε «βαπτίσει» ΖΑΠΠΕΙΟ 2, ο οποίος βέβαια στην πορεία μετατράπηκε μετά και από τις σχετικές πιέσεις της Μέρκελ και του Σαρκοζί προς τον Αντώνη Σαμαρά σε ΜΝΗΜΟΝΙΟ 2…

Το πολιτικό βαρόμετρο τα τελευταία δυόμισι χρόνια κινείται σε ρυθμούς Μνημονίου. Το ναι ή το όχι στο μνημόνιο είναι το βασικότερο θέμα συζήτησης σε ολόκληρη την Ελλάδα. Οι πολίτες καλούνται να τοποθετηθούν για κάτι που άλλαξε δραματικά το βιοτικό τους επίπεδο σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα.  Ήδη έχουν σχηματιστεί πολιτικοί σχηματισμοί, με την Αριστερά να παίρνει την μερίδα του λέοντος στους «αντιμνημονιακούς», γεγονός που έχει τρομοκρατήσει το εγχώριο κατεστημένο, αλλά και τους Γερμανούς, οι οποίοι ξεκίνησαν «μπαράζ» δημοσιευμάτων μέσω της BILD εναντίον των αντιμνημονιακών…

Δυστυχώς το Μνημόνιο δεσμεύει τη χώρα και όχι μόνο την οποιαδήποτε κυβέρνηση προκύψει. Το κράτος έχει συνέχεια. Ωστόσο το Μνημόνιο, πράγμα που άλλωστε έχει γίνει πρόσφατα, μπορεί να επικαιροποιηθεί και να προταθεί ένα διαφορετικό μίγμα πολιτικής (όπως έλεγε και ο Σαμαράς, πριν γίνει κι αυτός μνημονιακός) που θα τροφοδοτήσει την ανάπτυξη. Η τρόικα ενδιαφέρεται για τη δημοσιονομική προσαρμογή. Και εμείς έχουμε τρόπους να την πετύχουμε με το άλλο μίγμα, ηπιότερα και συντομότερα. Όλοι οι σοβαροί οικονομολόγοι (και όχι τα τσιράκια του κατεστημένου) το λένε… Για να γίνει αυτό όμως θα πρέπει να «ενοχλήσουμε γενναία» το ΚΑΤΕΣΤΗΜΕΝΟ, το οποίο μέχρι σήμερα δεν έχει πληρώσει ΟΥΤΕ ΕΥΡΩ για την κρίση. Η σημερινή συνταγή σκοτώνει την οικονομία, οδηγεί σε μεγάλη ύφεση και κυκλικό έλλειμμα. Αυτός ο φαύλος κύκλος μπορεί να σπάσει. Οι δεσμεύσεις του Μνημονίου παύουν από τη στιγμή που θα σταθούμε στα πόδια μας και θα μπορέσουμε να βγούμε στις αγορές.

Κλείνοντας θα έλεγα ότι η παρουσία του ΔΝΤ ήταν αποτέλεσμα της κρίσης δανεισμού. Και η κρίση δανεισμού ήταν αποτέλεσμα των καταστροφικών επιλογών της «τρόικας» Παπανδρέου-Παπακωνσταντίνου-Βενιζέλου. Θυμίζουμε ότι, με δεδομένη την κρίση χρέους, τους πρώτους μήνες της διακυβέρνησης Παπανδρέου τα επιτόκια ήταν χαμηλά, μπορούσαμε δηλαδή να δανειστούμε από τις αγορές. Η τεχνητή διόγκωση του ελλείμματος του 2009, η διεθνής και συστηματική διαπόμπευση της χώρας και η καθυστέρηση λήψης μέτρων οδήγησαν τελικά στο αδιέξοδο. Εναλλακτική επιλογή υπήρχε για μήνες αλλά δεν αξιοποιήθηκε.  Το γεγονός ότι η χώρα συνεχίζει να διαπομπέυεται διεθνώς, αποδεικνύει περίτρανα, πως αποτελεί το σημείο κλειδί για να εξακολουθούν να κερδοσκοπούν οι εγχώριοι και οι διεθνείς τοκογλύφοι και νταβατζήδες… Ένα δημοσίευμα των FINANCIAL TIMES  ή της BILD, μπορεί να προσφέρει εκατ. ευρώ στους «Σόρους» αυτού του κόσμου…