Η αλήθεια είναι ότι ο Κώστας Καραμανλής και οι Κυβερνήσεις του, τα έχουν κάνει "μαντάρα" παντού. Με τρία κυρίως επίπεδα αποτυχίας. Στο επίπεδο του ήθους, της εντιμότητας και της ηθικής. Αυτό που είπε δηλαδή για "σεμνά και ταπεινά" (βλ. θέματα Ζαχόπουλου, Βαρθολομαίου, δομημένων ομολόγων, κουμπάρων, άγονων γραμμών, golden boys και Βατοπεδίου).
Στο επίπεδο του σεβασμού στις "εθνικές" παραδόσεις και σταθερές (βλ. θέματα βιβλίου Ιστορίας, μαθήματος Θρησκευτικών, σκανδάλων ιερωμένων, με αποκορύφωμα πάλι το Βατοπέδιο. Στο επίπεδο της οικονομικής πολιτικής, που αποδεικνύεται τραγική αποτυχία. Και πιέζει ασφυκτικά όλη την κοινωνία.
Ο Καραμανλής ξέρει ότι, όποτε και αν πάει σε εκλογές, με αυτά τα δεδομένα, θα τις χάσει και μάλιστα συντριπτικά. Γιατί, αν η κοινωνία είναι θυμωμένη και αποφασισμένη εναντίον της ΝΔ, οι συντηρητικοί πολίτες είναι εξοργισμένοι εναντίον της Κυβέρνησης του κόμματός τους. Σιχαίνονται αρκετά από τα κορυφαία στελέχη της. Και δεν έχουν πλέον απόλυτη εμπιστοσύνη ούτε στον ίδιο τον Πρωθυπουργό.
Τι σημαίνουν αυτά ; Ότι ο Καραμανλής δεν θα πάει σε πρόωρες εκλογές, με βεβαιότητα ότι θα τις χάσει συντριπτικά. Εκτός εάν τον υποχρεώσει σε κάτι τέτοιο, μόνο μείζων κοινωνική έκρηξη και απειλή διάλυσης του κράτους. Θα προσπαθήσει λοιπόν να κερδίσει πολιτικό χρόνο. Για να καταφέρει τι ;
Η ελπίδα και οι στόχοι του Καραμανλή είναι να αξιοποιήσει την χαλαρότητα του ευρωπαϊκού Συμφώνου Σταθερότητας. Τις κατευθύνσεις των Βρυξελλών για μειώσεις επιτοκίων, ζωντάνεμα της αγοράς και ενίσχυση χειμαζόμενων ομάδων πολιτών.
Την αξιοποίηση του ΕΣΠΑ ( 4ου Κοινοτικού Πλαισίου Στήριξης). Και τα όποια περιθώρια του επιτρέπονται από όλα αυτά. Για να εφαρμόσει, κατά το δύσκολο από την διεθνή κρίση 2009, μια πιο "φιλολαϊκή" οικονομική πολιτική. Παύοντας ή παγώνοντας τις λεγόμενες "μεταρρυθμίσεις". Περιοριζόμενος σε απλή διαχείριση της κρίσης, με τρόπο - ελπίζει - που να πονέσουν λιγότερο ή καθόλου μεγάλα τμήματα του πληθυσμού. Και προσδοκώντας νέα αναπτυξιακή πορεία στη συνέχεια.
Δύσκολο έως αδύνατο να γίνουν όλα αυτά, από μια κυβερνητική παράταξη, που ήδη έχει μπει σε πορεία κατάρρευσης. Και σε αυτήν την οικονομική πραγματικότητα μεγάλης κρίσης. Αλλά και εάν αυτά μπορούσαν να συμβούν, θα αρκούσαν άραγε, για να αναστρέψουν το κλίμα, τις δημοσκοπήσεις και να δημιουργήσουν ελπίδα νέας εκλογικής νίκης της ΝΔ ; Η απάντηση είναι όχι.
Η δεύτερη ευκαιρία στην κυβερνητική ΝΔ δόθηκε απλόχερα στις εκλογές του 2007. Με την ίδια να μην έχει φθάσει στα χαμηλά σκαλοπάτια του Βατοπεδίου. Με τον Πρωθυπουργό να απολαμβάνει ακόμη μεγάλης εμπιστοσύνης. Και με το ΠΑΣΟΚ να μην έχει ακόμη πείσει, με αμφισβητούμενο ηγέτη και με σοβαρή εσωκομματική κρίση.
Τώρα όλα είναι ανάποδα. Η οικονομική κρίση και τα ποικίλα "Βατοπέδια" έχουν ρίξει την κυβερνητική ΝΔ στα τάρταρα. Ο Πρωθυπουργός δεν χαίρει πλέον πλήρους εμπιστοσύνης ούτε από όλα τα στελέχη του ούτε από όλους τους συντηρητικούς πολίτες. Η ΝΔ χάνει εμφανώς τον "κεντρώο" κόσμο που δίνει τις νίκες στις εκλογές.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου