ΜΗΝ ΤΟΝ ΧΑΣΟΥΜΕ

Του Ζαχαρία Ζούπη

Υπάρχει και αυτή η θεωρία και έχει οπωσδήποτε κάποια λογική. Η «διαρροή» περί κούρασης του Πρωθυπουργού μας-«διαρροή» που έγινε από τον ίδιο και το Μέγαρο Μαξίμου- αποτελεί προσπάθεια χρησιμοποίησης του εαυτού του για να συσπειρώσει αυτούς που εξακολουθούν να τον πιστεύουν (γύρω στο 40% σύμφωνα με δημοσκοπήσεις). Η «διαρροή» αυτή- εκτιμούν ορισμένοι πολιτικοί αναλυτές-έχει ως στόχο να θέσει ως βασικό δίλημμα στο εκλογικό σώμα το απλό : «Αν θέλετε να μείνω, ψηφίστε με». Ο Κώστας Καραμανλής προσπαθεί εν ολίγοις να αξιοποιήσει το προσωπικό του πολιτικό κεφάλαιο, προσπαθώντας να αντιμετωπίσει τα φαινόμενα αποσυσπείρωσης έως και διάλυσης της παράταξής του.


Όσο και αν φαίνεται μακιαβελικός ένας τέτοιος σχεδιασμός, δεν πρέπει να υποτιμάται. Πολύ περισσότερο που όταν αναφερόμαστε στον σημερινό Πρωθυπουργό, δεν αναφερόμαστε σε κανένα πολιτικό με όραμα, σύγχρονο πολιτικό λόγο και εργατικότητα. Αναφερόμαστε σε ένα συμπαθή, χαμογελαστό νέο άνθρωπο που βρέθηκε στην θέση του Προέδρου της Ν.Δ αποκλειστικά λόγω ονόματος και που ως επικεφαλής της αξιωματικής αντιπολίτευσης διέπρεψε στον λαϊκισμό, την προγραμματική ένδεια και την αμετροεπή στάση απέναντι στους πολιτικούς αντιπάλους του. Αναφερόμαστε σε ένα πολιτικό που ανέδειξε πρωτοφανή αδυναμία και φοβικά σύνδρομα απέναντι στα διεθνή φόρουμ, άγνοια στα θέματα Οικονομίας, τουλάχιστον συμβιβασμένο με την πιο διευρυμένη εκδήλωση φαινομένων διαφθοράς, ενδοτικό απέναντι στα μεγάλα συμφέροντα. Οι πολιτικοί αυτής της κατηγορίας αξιοποιούν συνήθως την κενού περιεχομένου ρητορική ικανότητά τους και βέβαια την ίντριγκα. Γι αυτό τον λόγο, έχουν δίκιο όσοι διαβλέπουν σατανικούς σχεδιασμούς μέσα στις «διαρροές» περί κούρασης.

Ωστόσο και οι καλύτεροι πολιτικοί και επικοινωνιολόγοι κινδυνεύουν να καταφεύγουν σε ανούσια και αναποτελεσματικά σχέδια επί χάρτου, όταν χάνουν την επαφή με την πραγματικότητα. Τα νούμερα των δημοσκοπήσεων δείχνουν μια σκληρή πραγματικότητα. Aς μην ξεχνούν όμως κάποιοι, ότι η πραγματικότητα είναι ακόμα σκληρότερη. Τα νούμερα των δημοσκοπήσεων δείχνουν μια Ν.Δ που χάνει διαρκώς έδαφος και μια Κυβέρνηση που βυθίζεται στην γενικευμένη αναξιοπιστία. Ας μην ξεχνούν όμως κάποιοι, ότι στην πραγματικότητα και στην κάλπη, η οργή των πολιτών μπορεί να εκφραστεί με ακόμα μεγαλύτερο δυναμισμό. Έτσι η απλή συλλογιστική «σήμερα έχουμε 63% συσπείρωση. Αυτή μπορεί να πάει στο 85%» δεν έχει κανένα νόημα. Πριν απ ‘όλα γιατί η μεγάλη μάζα πια των ψηφοφόρων «δεν παντρεύονται» το κόμμα που ψήφισαν. Δεύτερο, γιατί υπάρχει ένα αξιοσημείωτο τμήμα της κοινωνίας που μετακινείται ανάμεσα στα κόμματα, δίχως ενοχικά σύνδρομα του παρελθόντος. Τρίτο, γιατί ήδη το 10% των ψηφοφόρων της Ν.Δ του 2007 δηλώνουν ότι θα ψηφίσουν ΠΑΣΟΚ και τα ποιοτικά στοιχεία δεν δείχνουν να είναι διατεθειμένοι να το διαπραγματευτούν.

Υπάρχει όμως και κάτι άλλο, που είναι το πιο σημαντικό. Μέσα σε πέντε χρόνια η Κυβέρνηση της Ν.Δ κατακρεούργησε την Εθνική Οικονομία, μετέτρεψε την Ελλάδα σε ουραγό και απλό παρατηρητή των διεθνών εξελίξεων. Μέσα σε πέντε χρόνια η Κυβέρνηση της Ν.Δ μας γέμισε κουμπάρους, ομόλογα, Παυλίδηδες Βατοπαίδια. Τι έχει λοιπόν να χάσει ο πρώην ψηφοφόρος της Ν.Δ μαυρίζοντας αυτή την Κυβένρηση. Τι έχει να χάσει ο πρώην ψηφοφόρος της Ν.Δ, που ήλπιζε ότι θα αλλάξουν κάποια πράγματα, αν τιμωρήσει αυτούς που αποτέλεσαν τις πιο άθλιες Κυβερνήσεις της χώρας μεταπολιτευτικά. Απολύτως τίποτα. Μήπως λοιπόν πρέπει να το ξανασκεφτούν ο Πρωθυπουργός και οι σύμβουλοί του. Όχι τίποτε άλλο, αλλά γιατί στο υποτιθέμενο δίλημμα που θέλουν ίσως να θέσουν, μπορεί να υπάρχει μια πολύ απλή απάντηση : «Σιγά, μη τους χάσουμε. Σιγά, μην τον χάσουμε»